Arteterapia jako forma wsparcia indywidualnego

utworzone przez Anna Sikorska | sty 26, 2017 | Blog | 0 komentarzy

Dzisiaj, w dobie rosnącej depresyjności, stresu i odpowiedzialności, różne działania terapeutyczne zyskują coraz większe uznanie.

Wyodrębniamy kilka rodzajów wsparcia terapeutycznego, którego skuteczność potwierdzono badaniami. Oto niektóre z nich:

• krótkoterminowy coaching mający na celu, poprzez zadawanie odpowiednich pytań przez coacha, naprowadzenie Klienta na odpowiedzi wynikające z jego potrzeb,
• psychoterapia nastawiona na działania krótko i długoterminowe, służąca głębszemu wglądowi we własne mechanizmy działania, zachowanie, emocje i potrzeby, mająca pomóc Klientowi odnaleźć sens i poradzić sobie w trudnych sytuacjach życiowych,
• i w końcu arteterpia – idąca w parze zarówno z coachingiem jak i psychoterapią, gdzie środkiem do uzyskania wglądu poza rozmową z terapeutą, są działania twórcze.
  

Mówiąc o arteterapii rozumiemy szeroko pojęte działania oparte na sztukach wizualnych (arteterapia), muzyce (muzykoterapia), tańcu i ruchu (terapia tańcem i ruchem, choreoterapia), czytaniu i pisaniu (biblioterapia, bajkoterapia) ćwiczeniom i improwizacjom aktorskim (drama). Każda z form terapii może łączyć się ze sobą i może mieć formę warsztatową lub cykliczną, grupową lub indywidualną  Może być bardziej nastawiona na integrację i rozwój osobisty np. w pracy związanej z dziećmi w edukacji lub na głębsze samopoznanie, np. w praktyce klinicznej i pracy z dorosłymi.

Oficjalnie uznaje się, że arteterapia powstała w latach 40tych XX wieku, chociaż sztuką i muzyką wspomagano leczenie już w starożytności. Pierwszy raz użyto sformułowania „Art therapy” w Anglii. Arteterapia zaliczana jest do rodzajów psychoterapii. Carl Gustaw Jung, uczeń Freud’a, mówił o znaczeniu kolorów i ich ważności w odniesieniu do analizy ludzkiej psychiki i życia.

Dziś na świecie stosuje się działania arteterapeutyczne w terapii traum, rehabilitacji psychiatrycznej i osób niepełnosprawnych, ale też w radzeniu sobie ze stresem, wzmacnianiu poczucia własnej wartości i rozwoju osobistym, w edukacji i pedagogice. W Polsce możemy spotkać przede wszystkim oddziaływania arteterapeutyczne grupowe – zarówno z dziećmi jak i z dorosłymi, w placówkach oświatowych i medycznych, ośrodkach pomocy czy ośrodkach rozwoju. W terapii grupowej arteterapia daje tak duże efekty, ponieważ oprócz doświadczania wglądu we własne emocje, można też poddać refleksji własne odczucia w odniesieniu do wypowiedzi innych członków grupy, zaobserwować mechanizmy działania w grupie oraz poczuć wsparcie i akceptację.

Arteterapia sprawdza się jednak nie tylko w pracy grupowej.

Jak wygląda arteterapia indywidualna?

Sesja arteterapii jest oparta na rozmowie, nawiązaniu relacji i oczywiście różnych działaniach twórczych. Talent nie jest wymagany. Ważne jest to, co Klient czuje podczas procesu wykonywania różnych ćwiczeń i jakie to ma dla Niego znaczenie. Prace NIE SĄ oceniane, a jedynie służą jako pomoc w znalezieniu odpowiedzi na nurtujące Klienta pytania. Ćwiczenia są motorem do dalszych rozmów i refleksji, gdyż w ramach pracy bardzo często ujawniają się nieświadome treści, które dają Klientowi głębszy obraz samego siebie i mogą posłużyć za drogowskaz w dalszej pracy terapeutycznej. Dzięki ćwiczeniom, Klient może z perspektywy przyjrzeć się własnym emocjom, zachowaniom, mechanizmom działania i potrzebom, ponieważ w bezpiecznej formie przenosi je ze swoich myśli na kartkę. Ćwiczenia polegają na malowaniu, rysowaniu, klejeniu, darciu, pisaniu, itp. Każde z ćwiczeń jest elementem procesu. Arteterapeuta do niczego nie zmusza, jedynie pytaniami i rozmową naprowadza na tory sprzyjające samopoznaniu. Podczas spotkań można poruszać różne tematy ważne dla Klienta, takie jak relacje w rodzinie, stres, poczucie sensu i inne. Arteterapia ma służyć przede wszystkim uzyskaniu wglądu, znajdywaniu rozwiązań i wzmocnieniu psychicznemu.

@ Anna Sikorska