Ciałopozytywność w arteterapii 

Ciałopozytywność jest stosunkowo  nowym konstruktem psychologicznym. Termin ten narodził się w odpowiedzi na przekaz medialny dotyczący sposobu prezentowania modelowego wzorca sylwetki. Jest to szerokie pojęcie, w którym zawiera się dążenie do zaakceptowania swojego ciała na różnych płaszczyznach. Często interpretuje się „ciało pozytywność” jako ruch propagujący otyłość, promocję lenistwa, zaniedbania, czy wręcz choroby. Nic bardziej mylnego. To po prostu ruch stawiający na wyrozumiałość wobec inności, akceptację siebie jako pełnowymiarowego człowieka, bez konieczności poprawek. Trzeba również pamiętać, że ”body positivity” to próba akceptacji własnego ciała – jego zalet i wad, ograniczeń i możliwości, a nie ślepa fascynacja i samouwielbienie. (Szulczewska,2020)

W postrzeganiu własnego ciała występuje naturalny dualizm, raz je lubimy, a raz nie. Ciało wysyła do naszego mózgu komunikaty, informując nas o tym, jak je traktujemy, czy troszczymy się o nie, czy też nadmiernie eksploatujemy i niewłaściwie odżywiamy.

Ciałopozytywność to przede wszystkim „ciałożyczliwość” okazywana swojemu ciału, bycie w dobrej relacji z ciałem, dbanie o swoje indywidualne zasoby, o swój szeroko rozumiany dobrostan, swoistą uważność w interpretacji sygnałów płynących z jego wnętrza.

W tym artykule chciałabym zasygnalizować, iż arteterapia może być pomocna w pracy z ciałem, bowiem kontakt ze sztuką, znacząco wpływa na sposób myślenia o swoim ciele i zmienia sposób jego postrzeganie.

W artykule prezentuję wnioski wynikające z mojej pracy podyplomowej nt.”Indywidualne postrzeganie ciała przez kobietę – autoarteterapia- ciałopozytywność”.

Autoarteterapia

Autoarteterapie są to metody w arteterapii, które odnoszą się do „self”, czyli leczenia samego siebie przez sztukę, poprzez aktywności artystyczne. Autoarterapia, w tym rozumieniu, ma być środkiem do skupienia się na sobie i na chwili realizacji zadania. (Karolak,2019)

W swojej pracy opisałam kilka ćwiczeń arteterapii, które przy zastosowaniu prostych metod plastycznych, wyzwalają w osobach uczestniczących zmianę nastawień do swojego ciała, prowadzą do jego akceptacji z całym bagażem niedoskonałości, nawet jeśli daleko odbiega ono od lansowanego przez media wzorca w typie „lalki Barbie”.

Oto próbka ćwiczeń dla Was:

1. 1. 1. Narysuj na kartce sylwetkę człowieka. Dużego, ale prostego, schematycznego. Wypisz wokół niego słowa kojarzące Ci się z Twoim ciałem. Mogą to być odczucia, określenia estetyczne, przymiotniki rzeczowniki. Pozytywne i negatywne. Wszystkie. Kiedy skończysz, wybierz kolor kojarzący Ci się z miłością. Narysuj nim okrąg wokół ludzika i wszystkich słów dotyczących Twojego ciała. Otocz się miłością. Możesz zakolorować lub zamalować pętlę w środku, możesz narysować koc, chmurkę, płaszcz. Ważne, żeby każde napisane słowo zamalować kolorem symbolizującym miłość.
      2. Przygotuj kartkę, gazety których już nie używasz i możesz pociąć, klej i wyobraźnię. Pomyśl o tym, ile ciał kobiecych widziałaś, matki, koleżanki na basenie czy siebie podczas kąpieli. Potem na kartce zrób kolaż z tym co chcesz przekazać tym kobietom np.jak się wobec nich czujesz ? jaki masz do nich stosunek ? czy się z nimi porównujesz ?
      3. Przygotuj podobrazie ,farby akrylowe lub olejne. Pomyśl o tym co lubisz w sobie i swoim ciele. Namaluj swój portret na płótnie.

Każde z tych ćwiczeń zaplanowane było tak, by wyzwalało inne rodzaje emocji wobec ciała, które później wyrażane były poprzez różne rodzaje działalności plastycznej.

Przeprowadzony przeze mnie cykl warsztatów miał na celu uruchomienie procesu samoakceptacji, odkrywania, że ciało jest dobre, ponieważ dobrze nam służy i nie trzeba z nim walczyć, a także rozumienie tego, że we własne ciało należy się wsłuchać i nie należy go porównywać do innych, ponieważ to różnorodność jest dodatkowym atutem kobiecości.

Adrianna Maziarek – arteterapeuta, psycholog, pedagog.

BIBLIOGRAFIA :

Engeln, R, (2018). Obsesja Piękna, Warszawa: Wydawnictwo Buchmann

Golińska, D. (2014). Kanon Kobiecej Urody. Warszawa: Wydawnictwo Buchmann

Karolak, W., Karolak, B. (2019). Autoarteterapie. Warszawa: Wydawnictwo Difin

Łoza, B., Chmielnicka – Plaskota, A. (2014). Arteterapia część 1,2,3. Warszawa: Wydawnictwo Difin

Łoza, B., Chmielnicka – Plaskota, A. (2020). Arteterapia indywidualna. Warszawa: Wydawnictwo Difin

Łuksza, A. (2016). Glamour, kobiecość, widowisko. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego

Szeżyńska, A. (2020). Warsztaty intymności.  Kraków: Wydawnictwo Otwarte

Szulczewska, K. (2020). Co tak naprawdę promuje ciałopozytywność? Strona internetowa: https://szajnmag.pl/co-tak-naprawde-promuje-cialopozytywnosc/)