utworzone przez Anna Sikorska | lis 2, 2017 | Blog |
Każde dziecko jest kreatywne. Każdy z nas urodził się z darem twórczości i z naturalną chęcią do tworzenia. Niestety dar ten bardzo często zostaje zagłuszony, lub wmówione jest nam, że go nie posiadamy. Większość z nas, dorosłych, lubiło malować jak było dziećmi. Co się więc stało, że teraz na pytanie: „Czy możesz mi coś narysować?”, padnie odpowiedź: „nie potrafię.”? Czy faktycznie nie potrafimy, czy tylko nam się wydaje, że nie potrafimy? Kontakt ze sztuką (m.in. plastyką, muzyką, tańcem) rozwija kreatywność. Bycie kreatywnym daje możliwość lepszego radzenia sobie z problemami, pomaga nawiązywać kontakty i przełamywać bariery. Jak więc wychować nasze dzieci na kreatywne w przyszłości? Jak nie pozwolić na to, aby ich naturalna chęć do tworzenia zanikła?
Dziecko uczy się kreatywności przez cały okres dorastania. W pewnym momencie jednak dociera do punktu, gdzie jemu samemu trudno jest już zrobić więcej. Jeżeli my- rodzice, nie damy mu przestrzeni do tworzenia i nie nakierujemy odpowiednio, możemy spowodować zamknięcie się dziecka na chęć doświadczania nowości. Dziecko zamknięte w ramach kartki A4 lub w liniach kolorowanki, nie jest w stanie dać upustu swoim galopującym pomysłom. Pamiętajmy, że potrzeba twórczej wypowiedzi jest nieodłącznym elementem naszego życia. Już w epoce kamienia ludzie wykształcili umiejętność malowania oraz przekazywania swoich myśli za pomocą linii, kresek i punktów. Dziecku łatwiej jest wyrazić emocje w rysunku niż słowami – jest to dla niego naturalnym sposobem komunikacji. W rysunkach widać wiele z życiowych trosk i aktualnych tematów ważnych dla dzieci.
Ważne dla rodziców – o rysowaniu.
Dziecko od najmłodszych lat sięga po kredki i tworzy, a jego dziecięca twórczość ewoluuje i przechodzi różne etapy. Każdy rodzic obserwuje, jak zmieniają się rysunki malucha. Z początku widzi, jak jego pociecha rysuje tzw. bazgroty – kreski bezładne, niekontrolowane, chaotyczne, wynikające z potrzeby ruchu. Zazwyczaj pierwszym namalowanym kształtem jest owal. Później w wieku 3-4 lat w rysunku dziecka pojawiają się kolejne elementy, zaczyna tworzyć się postać, zwana głowonogiem, potem głowotułowiem. Pojawia się więcej szczegółów postaci, takich jak stopy, palce, włosy. Jest to jednak wciąż rysunek statyczny i pozbawiony realnych proporcji. W tym czasie dziecko również zaczyna malować proste elementy przyrody i zwierzęta. W wieku 5-6 lat u niektórych dzieci pojawia się już ruch w obrazku. Rysunki są coraz bardziej bogate treściowo, a treść jest adekwatna do problemów i sytuacji, które bezpośrednio dotyczą dziecka. Ok 10 roku życia dziecko wchodzi w fazę schematu wzbogaconego, czyli jego postacie i obiekty nabierają realnych kształtów, obrazek wypełnia się szczegółami i ma logiczny sens. Wtedy też młody człowiek zaczyna wzorować się na innych i kopiować, a jego kreatywność może zmaleć. Przy nieumiejętnym podejściu opiekunów do dziecięcej twórczości, może dojść do KRYZYSU TWÓRCZEGO. Rysowanie na małych formatach, kolorowanie gotowych obrazków, malowanie według stałych schematów, a przede wszystkim ostra krytyka lub ciągłe porównywanie do innych dzieci, powoduje zatrzymanie się kreatywnego tworzenia. Dziecko może nawet całkowicie przestać malować. Zacznie mówić: „Nie potrafię”. To tyczy się nie tylko aktywności plastycznej, ale i muzycznej. Dzieci są kopalnią kreatywnych pomysłów, jeżeli tylko my – dorośli, damy im na to przestrzeń. To od nas zależy, czy nasze dziecko rozwinie w sobie kreatywność, którą będzie mogło wykorzystać w swoim dorosłym życiu.
Po co ta sztuka?
Kontakt ze sztuką pozytywnie wpływa na rozwój prawej półkuli mózgu, która odpowiada m.in. za wyobraźnię, kreatywność, wyobraźnię przestrzenną, empatię, intuicję, emocjonalność, ekspresję, spontaniczność i zdolności artystyczne. Większa kartka papieru daje więcej możliwości do ekspresyjnego wyrażenia siebie, wyjścia ze schematów, eksperymentowania z barwami, kształtami i formami. Dzięki zabawie ze sztuką, współpracy w grupie z rodzicami i kolegami i dzięki wspólnemu tworzeniu, dzieci uczą się komunikacji, rozwijają inteligencję, nabywają umiejętności rozwiązywania napotkanych problemów. Dlatego pracujmy z dziećmi jak najczęściej i wykorzystujmy do zabawy z nimi materiały, które mamy w domu – nie tylko kartki A4. Możemy tworzyć zwierzęta z rurek po papierze toaletowym lub instrumenty z opakowań po jogurtach i z kaszy. Dajmy im czasem ograniczoną ilość kolorów farb – niech same odkrywają nowe barwy i połączenia kolorystyczne. Pomagajmy im poznawać świat wychodząc ze stereotypowych rozwiązań. To od nas zależy, jak przygotujemy dziecko do jego przyszłego, dorosłego życia.
Powodzenia Drodzy Rodzice!
© Anna Sikorska
utworzone przez Anna Sikorska | paź 26, 2017 | Blog |
O co chodzi z tą arteterapią?
Arteterapia (terapia przez sztukę) to metoda pracy terapeutycznej oparta na działaniach twórczych, czyli zarówno na sztukach wizualnych (rysunek, malarstwo, rzeźba) jak i działaniach przestrzennych, ruchowych i muzycznych.
arteterapia w pracy z dziećmi
Dlaczego akurat sztuka w terapii?
Ponieważ poprzez przelanie swoich myśli i emocji na jakiś obiekt, można przyjrzeć się im z perspektywy, lepiej zrozumieć ich znaczenie, jak również znaczenie swoich zachowań i zauważyć potrzeby swoje i innych. Poprzez wspólne działania artystyczne z dziećmi, nauczyciel może zaobserwować relacje w grupie, socjalizować i wspierać, a przy tym tak moderować zajęcia, by wzmacniać jednostki. Same pozytywy 🙂
Tym razem szkolenia z arteterapii i muzykoterapii realizujemy dla kadry pedagogicznej z Przedszkola nr.160 z warszawskiego Rembertowa. WCIES – Warszawskie Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń, zaprasza nas do współpracy już drugi rok. Poprzednio arteterapeuci „SensArte” nauczali w Przedszkolu „Chatka Skrzata” nr. 136 na Mokotowie.
Przeprowadziłam właśnie pierwsze szkolenie. Przed nami jeszcze pięć 2-5 godzinnych spotkań, w ramach których omawiam z uczestniczkami następujące zagadnienia: czym jest arteterapia, jak działa i jak korzystać z technik arteterapii w pracy z dziećmi. Poprzez aktywne ćwiczenia rysunkowe i przestrzenne oraz odpowiednio dobraną muzykę, uczestniczki zgłębiają temat terapii przez sztukę. W końcu, aby dać maluchom odpowiednie narzędzia do pracy i ukierunkować je na rozwój własnych zasobów, najpierw samemu trzeba zobaczyć, co w trawie piszczy 🙂 Podczas następnych spotkań, uczestniczki dostaną również scenariusze pracy i listę tematów oraz materiałów przydatnych do prowadzenia zajęć.
Już nie mogę doczekać się kolejnego spotkania 🙂
Pozdrawiam!
© Anna Sikorska
Galeria zdjęć ze szkoleń z arteterapii i muzykoterapii
utworzone przez Anna Sikorska | lip 4, 2017 | Blog |
Wielokrotnie podczas sesji arteterapii i różnego rodzaju szkoleń, spotykamy się z twierdzeniami uczestników: „Ale ja nie mam talentu…”, „Nie potrafię rysować.”, „Nie umiem malować,.”, nie mam słuchu”, itp.
Czy Ty też należysz to tych osób?
Tak już jest, że talent uważany jest przez wielu za coś wyjątkowego – dar, który mają tylko nieliczni. A udowodniono, że każdy człowiek posiada co najmniej… 7 talentów!!! I mówimy tu o talentach nie tylko do rysowania, grania na instrumencie, czy tańca, ale talencie matematycznym, pisarskim, kulinarnym, organizatorskim, talencie do przywództwa, do cierpliwego słuchania innych, czy kreatywnego rozwiązywania problemów. Talenty posiada każdy z nas, a naturalną cechą człowieka jest kreatywność i twórczość. Talent to coś, z czym się rodzimy jako pewną predyspozycją, a co z biegiem lat pod wpływem wychowania lub różnych sytuacji życiowych możemy zatracić. Wielu ludzi utwierdza się w przekonaniu, że nie jest kreatywnym, że nie ma potencjału, że nie ma żadnego talentu. Wręcz zaczyna traktować kreatywność lub twórczość jako coś wyjątkowego.
Czy Ty jesteś kreatywny?
Pewnie większość z Was powie: nie.
A to nie prawda.
DOŚWIADCZENIE KRYZYSU TWÓRCZEGO.
Rysunek Nadii l. 4 i pół.
Do pewnego momentu mały człowiek po prostu tworzy. W wieku dojrzewania, mniej więcej w okresie od 10go do 13go, czasem 15go roku życia, każdy może doświadczyć tzw. kryzysu twórczego, czyli zwątpienia w swoje możliwości twórcze. Idąc za przykładem plastyki, ok 10 roku życia dziecko wchodzi w fazę schematu wzbogaconego, w którym rysowane przez nie postacie i obiekty nabierają realnych kształtów. Jeżeli dziecko nie jest odpowiednio stymulowane, może przeżyć kryzys rysunkowy. Rysowanie na małych formatach, ciągłe kolorowanie gotowych obrazków czy odwzorowywanie ustalonych form może spowodować zatrzymanie kreatywnego tworzenia, a dziecko może przestać malować. Wpływ na takie zatrzymanie działań twórczych w dziedzinie plastyki, muzyki czy innych pasji, ma też zazwyczaj krytyka z zewnątrz. Czyli to, że ktoś kiedyś nam powiedział: „ale brzydko…”, „co to za bazgroły?!”, „nie umiesz malować”, „chyba słoń ci na ucho nadepnął”…
Czy przypominasz sobie taką sytuację ze swojego życia??
Idąc dalej za przykładem plastyki, zwykle w wieku 10-15 lat dzieci rysując wzorują się na znanych im formach i kształtach, zapożyczonych z bajek lub komiksów. Zadaniem pedagoga i rodzica jest stworzenie dziecku takich warunków, aby mogło ono rozbudzać swoją wyobraźnię, rozwijać siebie i swoją twórczość. Jeżeli w momencie usłyszenia destrukcyjnej krytyki (czyli doświadczenia emocjonalnego zranienia), dziecko nie znajdzie oparcia w kimś, kto utwierdzi je w przekonaniu o jego możliwościach i zdolnościach, wyrobi w sobie wówczas przekonanie o braku talentu i beznadziejności w danym obszarze, co przekuje się na przyszłe myśleniem o sobie. Ma to następnie wpływ na inne przekonania, na zachowanie, na brak wiary w swoje możliwości i dokonywanie wyborów życiowych. A kreatywność i twórczość…. jest przecież naturalną cechą człowieka… 🙂
Tak więc jak odkryć w sobie te pokłady talentu, o których zapomniało się w dzieciństwie? Jak znowu spojrzeć na siebie łaskawym okiem i wrócić do być może niegdyś zaniechanych pasji? Jak pobudzić w sobie kreatywność i twórczość, które mogą przydać się w każdej życiowej sytuacji?
ARTE – ĆWICZENIA DLA KAŻDEGO!
Zapraszam do zapoznania się z kilkoma ćwiczeniami pomagającymi rozwinąć swoją kreatywność i pobudzić talenty:
Arte-ćwiczenie cz.1
Arte-ćwiczenie cz.2
1. MAZANIE 2-latka. Najpierw zamknij oczy i pomyśl o tym, co lubisz robić. Weź następnie dużą kartkę papieru, minimum formatu A3. Chwyć flamaster lub kredkę o wybranym kolorze, i niczym 2-letnie dziecko maż po kartce nie odrywając od niej ręki. Niech bazgroły zamażą całą przestrzeń. Im większa kartka tym lepiej – nie ograniczaj się, niech Twoje ruchy będą spontaniczne, nie kierowane Twoją wolą. Następnie jak skończysz, weź do ręki inny kolor mazaka i poszukaj wśród bazgrołów różnych kształtów. Zaznacz je, a następnie pokoloruj. Co Ci wyszło? Jak się czułaś/czułeś podczas bazgrania i zabawy w odnajdywanie kształtów? Jaki kształt znalazłaś/znalazłeś? Czy ten kształt z czymś Ci się kojarzy? Czy coś dla Ciebie znaczy?
2. JESTEM JAK… owoc, zwierze, rzecz… Odpowiedz na te pytania (możesz je zapisać na kartce) i zastanów się, dlaczego wybierasz te a nie inne odpowiedzi. Z czym Ci się kojarzy np. wybór siebie jako jabłka, lwa i stołu? Jak się postrzegasz? Możesz również narysować obrazek przedstawiający Twoje odpowiedzi. Jak każda z rzeczy będzie wyglądać? Kim jesteś i co lubisz?
3. NIEDOKOŃCZONA KOLOROWANKA. Pod spodem zamieszczam autorską kolorowankę, którą możesz pobrać ze strony, wydrukować i dokończyć. Pokoloruj postać na rysunku oraz to, co znajduje się naokoło. Postać na rysunku symbolizuje Ciebie, a roślinność – Twoje TU i TERAZ – czyli jakie masz talenty i wartości w momencie początku drogi. A co będzie dalej? Możesz dorysować ciąg dalszy drogi i na jej końcu swoje marzenia, dążenia, osiągnięcia, wizję przyszłości – co tylko chcesz. Co dorysujesz? Co dla Ciebie jest ważne i co chcesz rozwijać?
⇒ Pobierz i wydrukuj: Kolorowanka do dokończenia 
Spróbuj powyższe ćwiczenia porobić w różnych momentach wakacji, rano lub wieczorem. Włącz ulubioną muzykę. A może zrealizuj je wspólnie z kimś bliskim? Może być to motorem do ciekawych rozmów i spostrzeżeń. Te ćwiczenia mogą być świetną zabawą, ale jednocześnie bardzo cenną informacją zwrotną o samym sobie.
I pamiętaj – masz w sobie kreatywność i twórczość oraz posiadasz różne talenty. Wystarczy o nich sobie przypomnieć, uzmysłowić je i pozwolić na ich swobodny rozwój. Wakacje mogą być wspaniałym na to momentem 🙂
Powodzenia!
© Anna Sikorska
utworzone przez Anna Sikorska | lut 8, 2017 | Blog |
Warsztaty profilaktyki zdrowia psychicznego technikami arteterapii są kolejnym projektem, który chcemy propagować i z którego jesteśmy dumne.
W ostatnich 3 latach prowadziłyśmy z ramienia Mazowieckiego Centrum Neuropsychiatrii szkolenia profilaktyki depresji w liceach Regionu Mazowieckiego. To było doświadczenie bardzo dla nas cenne, a słysząc relacje samych uczniów i nauczycieli – bardzo potrzebne dla nich. Okazuje się bowiem, że tematyka profilaktyki zdrowia psychicznego wśród dzieci, młodzieży i dorosłych, cały czas kuleje, gdy tym czasem potrzeba wsparcia – jest bardzo duża.
W tym roku w ramach warsztatów profilaktyki chcemy się skupić przede wszystkim, obok zagadnień związanych z depresją i zaburzeniami psychicznymi, na radzeniu sobie ze stresem oraz technikach skutecznej relaksacji. Z tym tematem odwiedziłyśmy w styczniu liceum w Ostrołęce. Tam odbyłyśmy spotkanie z 8ma klasami licealnymi, które wzięły udział w warsztatach i relaksacjach. To, co uważamy za wielką wartość w tych spotkaniach, to nie tylko bezpośredni kontakt z każdym z uczniów, ale też możliwość czynnego włączenia ich w zagadnienia tematu i i pracę nad sobą – poprzez działania twórcze oraz muzykę. Młodzież w ramach warsztatów szukała przyczyn powstawania stresu, dowiadywała się o efektach stresu oddziałującego na ciało i psychikę, poznawała własne mechanizmy radzenia sobie ze stresem oraz uczyła się skutecznych technik relaksacji. Wzbogacona o wiedzę z zakresu wpływu dźwięków i muzyki na człowieka, wzięła też udział w relaksacji muzycznej na żywo.
I tu chciałyśmy gorąco podziękowań Pani Pedagog II LO im. C.K. Norwida a w Ostrołęce za zaproszenie i organizację całości wydarzenia! Była to dla nas wielka radość i cieszymy się na tak ciepłe przyjęcie.
Mamy nadzieję, że tego typu szkoleń będzie odbywać się coraz więcej.
Jeżeli drodzy Państwo widzicie potrzebę włączenia do programu edukacyjnego podobnych warsztatów w swoich placówkach oświatowych, zapraszamy do kontaktu!
Szkolenia przygotowują do pracy z dziećmi i dorosłymi oraz odpowiadają na pytania związane z poszczególnymi obszarami arteterapii. W Centrum SensArte, na stronie https://sensarte.pl/sklep/ można również zakupić specjalistyczne materiały, które pozwalają poszerzyć i usystematyzować zdobytą wiedzę.
A poniżej załączamy krótki filmik z fragmentem relaksacji na żywo, gdzie do relaksacji użyłyśmy m.in. melodii płynącej z dźwięku skrzypiec, szumu bębenka oceanicznego oraz delikatnego brzmienia relaksacyjnych dzwonków wietrznych. Zachęcamy do wysłuchania tej krótkiej odsłony muzycznej z zamkniętymi oczami… 🙂
A poniżej kilka zdjęć z ostatnich warsztatów z Uczniami 🙂
© Anna Sikorska
utworzone przez Anna Sikorska | sty 25, 2017 | Blog |
Dumne i szczęśliwe.
W zeszłym roku przeprowadziłyśmy cały cykl warsztatów i szkoleń dla pracowników Urzędu Marszałkowskiego w Warszawie, z ramienia Mazowieckiego Centrum Neuropsychiatrii w Zagórzu. Tematyka szkoleń dotyczyła radzenia sobie ze stresem, technik relaksacji, wypalenia zawodowego i wzmocnienia psychicznego. Wiedzę popierałyśmy ćwiczeniami arte i muzykoterapeutycznymi pozwalającymi na doświadczenie przez uczestników szkoleń konkretnych emocji, stanów i wrażeń, dzięki którym łatwiej było im zrozumieć działanie np. mechanizmów radzenia sobie ze stresem lub ważnych dla każdego z uczestników wartości i potrzeb. Przeprowadziłyśmy również relaksacje przy muzyce na żywo. Ze szkolenia na szkolenie przybywało coraz więcej osób, aż na sali miałyśmy ich ponad setkę. To była dla nas prawdziwa nagroda, ponieważ widziałyśmy, że szkolenia są polecane przez uczestników i cieszą się dużym zainteresowaniem.
„Spotkania zostały bardzo wysoko ocenione, a różnorodność tematyki i zastosowanych form prezentacji przyciągnęła ponad dwustu pracowników naszego Urzędu” Sekretarz Województwa, Dyrektor Urzędu Marszałkowskiego, Waldemar Koliński.
Dziękujemy!
Poniżej załączamy kilka zdjęć ze szkoleń 🙂
